پیوند سلول های پیش ساز عصبی مشتق از سلولهای بنیادی مغز استخوان به کورپوس کالوزوم دمیلینه شده موش صحرایی

زمینه و هدف: سلول های بنیادی مغز استخوان به عنوان منبع مناسبی برای سلول درمانی و ترمیم بیماریهای نورودژنراتیو هستند. در این مطالعه تجربی سلول‌های بنیادی مغز استخوان موش به سلول‌های پیش ساز عصبی تمایز یافته و بهبود میلین سازی پس از پیوند آنها به موش صحرایی مدل دمیلینیشن ارزیابی شد. روش بررسی: سلول های بنیادی مزانشیمی با روش فلاشینگ از مغز استخوان فمور رت استخراج شدند. سلول های بنیادی مزانشیمی در محیط کشت DMEM حاوی  FBSکشت داده شدند. جهت القا پری کاسور شبه عصبی از القاگرهای رتینوئیک اسید و EGF و bFGF استفاده شد. مارکرهای سلول های پیش ساز عصبی یعنی NF68،  Nestin با روش ایمونوسیتوشیمی پس از مرحله تمایز بررسی شدند. درمرحله in vivo به منظور القا مدل دمیلینیشن گلیوتوکسین لیزولیسیتین به کورپوس کالوزوم توسط تزریق استریوتاکسیک انجام شد. یک هفته بعد پیوند سلول‌های پیش ساز عصبی نشاندارشده با  DiIبه صورت درجا به موش انجام شد. ارزیابی تغییرات وسعت دمیلینیشن وجایگزینی سلول‌های پیوندی توسط بررسی‌های هیستولوژی وایمونوهیستوشیمی حدودا 2هفته پس از پیوند سلول انجام شد. یافته‌ها: تغییرات مورفولوژیکی عصبی در گروه­های تیمار قابل مشاهده بودند. بیان مارکرهای خاص عصبی NF68  ، Nestin  با روش ایمونوسیتوشیمی تمایز سلول‌های بنیادی مغز استخوان درپایان مرحله القا تایید کرد. یافته‌های هیستولوژی و ایمونوهیستوشیمی نشان دهنده کاهش معنادار وسعت دمیلیناسیون در گروه پیوند سلول نسبت به گروه کنترل بود. نتیجه گیری: سلول‌های بنیادی مغز استخوان قابلیت تمایز عصبی درشرایط کشت را با استفاده از القاگرهای عصبی  دارند و باعث بهبود میلین سازی پس از پیوند به موش صحرایی مدل دمیلینیشن می شود.